De coronacrisis riep een groot deel van het leven een halt toe. Chemiedocent Daniël Brandwijk benutte de plotselinge verandering door terug te gaan naar de basis: leren we onze studenten nog wel de juiste dingen?

‘Ons chemieonderwijs in het eerste jaar is opgezet als traditioneel projectonderwijs, waarbij studenten eens per week vergaderen met een docent over het project’, vertelt Daniël Brandwijk, chemiedocent aan de Hogeschool Rotterdam. ‘Dat heeft zo zijn voordelen, maar op die manier krijgt de vergaderstructuur – notuleren, voorzitten et cetera – meer aandacht dan technieken, veiligheid, of uitvoering van een experiment ofwel de dingen die je de student wilt leren.’

Bewuster experimenteren

Experimenteren vormt voor veel chemici de basis van hun carrière. Maar toen vanwege de coronacrisis minder practica op locatie mogelijk waren, moest Brandwijk bepalen wat er anders moest. ‘Wat moeten we de studenten eigenlijk leren? Dat was voor mij de grote vraag‘, licht Brandwijk toe. ‘Een gevolg van de crisis is dat ze minder tijd op het lab zelf doorbrengen, maar die tijd heeft zich verplaatst naar voorbereiding, begripsvorming en besprekingen van de practica. Bewuster experimenteren dus.’ Waar studenten eerst een uitgekauwd voorschrift voorgeschoteld kregen, moeten ze nu meer moeite steken in het daadwerkelijk begrijpen van het experiment.