Iedere keer als iemand het woord ‘organisch’ laat vallen buiten de chemische context, raak ik de draad van het gesprek een beetje kwijt.

Laatst zat ik in een vergadering waarin het ging over enthousiasme aanwakkeren voor de wetenschap, die vaak door buitenstaanders nog als saai, abstract of zelfs onbetrouwbaar wordt gezien. Er werden veel mooie ideeën geopperd. Laboratoriumvlogs, bijvoorbeeld, inspraakavonden of demonstraties — zowel in de betekenis van ‘proefjes doen’ als ‘de straat op met een spandoek’. Een groep mensen was hard aan het werk om een brug te slaan tussen onderzoek en maatschappij. Naast mij verzuchtte iemand lichtelijk gefrustreerd: ‘Het zou toch mooi zijn als dat enthousiasme gewoon organisch zou ontstaan.’