Na een eerste, geslaagde verkenning afgelopen 28 januari 2025, wordt in deze vervolglezing de biomedische betekenis van complexe oligo- en polysacchariden (glycanen) geëxploreerd.

In de eerste lezing werd getoond dat de meer dan 250 natuurlijk voorkomende monosacchariden multifunctioneel zijn en dat het in de glycobiologie vrijwel uitsluitend om de stereochemie draait. De monosacchariden kunnen niet alleen lineair verknopen, maar ook vertakken. De daaruit ontstane di-, oligo- of polysacchariden kunnen vrij voorkomen, maar ook gebonden in de vorm van glycoconjugaten. De glycoconjugaten zijn glycopeptiden, proteoglycanen, glycoproteïnen, glyco(sfingo)lipiden, lipopolysacchariden, GPI-ankers en glycoRNA. Het merendeel van de eiwitten in de mens is geglycosyleerd. De buitenzijde van vrijwel elke cel, bacterieel, plant of dierlijk, bestaat daardoor uit een dikke laag ‘suiker’. In deze lezing zal ik dan eindelijk op de rol van suikers in snot ingaan.

Meer informatie is te vinden op de website van de lezing.